Nostalgie!

Gemiddelde leestijd: 2 minuten

De zus van mijn moeder, mijn tante dus, is bijna 90. Ze is nog zeer kwiek voor haar leeftijd. Fietst nog vrolijk door de stad, doet alle boodschappen zelf en zit ook vaak achter de computer. Bijvoorbeeld om te skypen met haar nog iets oudere zus in Canada. Super dat dat tegenwoordig kan natuurlijk, over zo’n afstand toch contact houden, elkaar zien.

Zelf gemaakt

We komen er wat vaker de laatste tijd, ook uit nostalgie om eerlijk te zijn. Ik zat wat foto’s van een jaar of 50 terug te kijken met haar, en toen viel mijn oog op iets waar ik u al eerder over vertelde; de oranje bankhoes van mijn moeder. Toen al had zij een bankhoes, in mijn ogen was ze haar tijd ver vooruit. Maar wat vertelde mijn tante me? ‘Dat is helemaal geen bankhoes. Ja, je moeder gebruikte ‘m wel als zodanig, maar ze had ‘m niet zo gekocht. Ze had ‘m namelijk zelf gemaakt!’

Kerst

En dat heb ik dus nooit geweten. We hadden het niet zo breed thuis, vroeger, en we hadden een oude bank. En dus maakte mijn moeder een mooie oranje bankhoes. Een bankhoes die in mijn geheugen gegrift staat. Als je de foto’s van mijn jeugd bekijkt, dan is die bankhoes er altijd. Verjaardagen, sinterklaas, kerst, noem maar op. En mijn moeder had die dus gemaakt.

Relikwie

En toen vond ik het nog iets verdrietiger dat die bankhoes verdwenen was. Ik weet nu hoeveel moeite ze er in gestoken had. Ze had elastiek in de randen gedaan, ze lapte ‘m op als er gaatjes of scheuren in kwamen, met van die kleurrijke stukjes stof. Het werd echt een unieke bankhoes, een relikwie uit mijn jeugd.

Stiekem

Een paar dagen geleden was ik weer bij mijn tante, en ze had een cadeautje voor me. Want wat bleek, ze had wat spulletjes van de vuilstort gered, toen ze me hielp met het opruimen van het huis van mijn moeder 10 jaar geleden. U raadt het al. Keurig schoon, netjes opgevouwen, maar onmiskenbaar: de bankhoes uit mijn jeugd. Wat een cadeau!

En nu? Nu zit die bankhoes weer om een bank. Om de bank op de zolderkamer van mijn dochter. Ik ga er stiekem, als niemand thuis is, zelf af en toe zitten. Met een boek, net als vroeger. Nostalgie!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *