Eindelijk is het dan zover, de lente is er! Mooi weer, lekker zonnetje, met z’n allen naar buiten. Wel jammer dat het al weer bijna zomer is, maar fijn dat de lente zich toch ook nog even van haar beste kant laat zien.
Voor ons betekende het dit weekend in ieder geval een middag in het park. Mandje met wat lekkere spulletje mee, gezellig afgesproken met vrienden. Daar zaten we, heerlijk! Overigens; wel raar met al die cirkels op de grond, is dat bij u in het park ook? Hier in ieder geval wel, de anderhalve meter cirkels zijn nog duidelijk te zien. Heel vreemd gezicht!
Lekker in de warme zon, maar nog niet zo warm dat het niet uit te houden is, zoals wel vaker in de zomer. Daar heb je nou juist het voorjaar voor, denk ik dan maar. Door het hele park zaten er groepjes mensen en waren er spelende kinderen. Er was zelfs een clubje ‘zwerkbal’ aan het spelen. U weet wel, dat spel op vliegende bezems uit Harry Potter. Niet dat deze bezems konden vliegen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ook alle bankjes waren bezet, op eentje na. Dat was dan misschien wel het mooiste bankje, zo in het warme zonlicht, in een hoekje uit de wind, vlakbij de vijver. Maar het was ook het bankje waar zeer waarschijnlijk ’s avonds de jeugd rondhing. Het was een vies bankje, met graffiti, kauwgom en ook vogelpoep, waarbij dat laatste dan zeer waarschijnlijk niet van die jeugd afkomstig was.
Toen kwam er een ouder stelletje aan, zeker 80+. Ze gingen richting dat bankje! Iedereen was stomverbaasd, “wie gaat er nou daar zitten”, hoorde je iedereen denken. Nou, die 2 oudjes dus. Want ze waren slimmer dan wij allemaal samen. Ze zetten de picknickmand neer, schopte wat flesjes aan de kant en pakten de grote tas. En wat kwam er uit tevoorschijn? Een bankhoes! Briljant!
Met een ondeugend glimlachje vouwden ze de bankhoes open, deden ‘m over het bankje, en gingen zitten. De glazen kwamen tevoorschijn, en een toast naar het toekijkende publiek volgde. Dat was dan wel weer zo sportief om een klein applausje af te geven. Wel oud, maar niet dom, die twee!
Zo maar weer een memorabel bankhoes moment. Denk nooit ‘ik ben te oud om te leren’, en onderschat nooit het nut van een bankhoes!